Wat kiest u: management by stalking around of het nieuwe werken

Als manager houden wij van KPI’s en SLA’s.  Wij proberen alles onder controle te krijgen en vooral alles meetbaar te maken.  Wij maken service afspraken met klanten en leveranciers… En wij meten hun prestaties en de prestaties van onze organisatie en gieten alles in mooie scorecards en prachtige boordtabellen…

We zien dit regel- en meetgedrag ook bij organisaties die de eerste stappen zetten naar het HNW. Herziene arbeidscontracten worden uitgevogeld door top juristen. Je zal maar één van je flexwerkers hebben die zich verbrandt aan zijn eigen koffiekan. Wij berekenen hoeveel mensen er bij ons op kantoor nog effectief werken en maken het juiste aantal flexibele werkplekken of satelliet kantoren … Wat altijd leuk staat in onze communicatie omdat wij dan een modern 2015 bedrijf zijn. We garanderen onze medewerkers dat zij 25 uur op 24 op onze server kunnen en wij zorgen dat wij kunnen zien wanneer zij in- en uitloggen. Alle informatie wordt in de cloud voor iedereen beschikbaar gemaakt zodat wij een 24uurs bedrijfseconomie kunnen garanderen. Het organiseren van deze randvoorwaarden, daar zijn wij als manager zeer goed in. Maar waar wij van onze klanten en leveranciers een zeer duidelijke output verwachten (en zelfs met boete clausules eisen), weten vele van onze werknemers met moeite wat wij eigenlijk van hen verwachten …

Daarom zijn wij ook manager… Om altijd dat cruciale element te vergeten. Onze werknemers, flexwerkers of kantoorslaven, moeten ook gemanaged worden. Zij hebben recht op input, sturing en feedback. Ook zijn hebben nood aan KPI’s en SLA’s. En laat ons eerlijk zijn, wij zijn al vaak onduidelijke managers voor onze kantoorslaven (waarbij voor velen hun aanwezigheid en op tijd op kantoor komen een belangrijke KPI is), laat staan dat wij goede managers zijn voor onze piraten die thuis werken. Daarom controleren wij hen door net om 5 voor 5 de vrijdagmiddag nog eens te bellen, kijken wanneer zij waar ingelogd hebben en meten wij hen op de zelfde manier waarop wij onze infrastructuur en ICT meten: op beschikbaarheid en bereikbaarheid.

En hier loopt het fout… Wij moeten als manager leren om outputgerichte doelstellingen te formuleren. Helder, duidelijk gecommuniceerd en meetbaar. En laat dit nu net datgene zijn waar wij het zo slecht in zijn. Voor onze leveranciers gieten wij alles in niet ter discussie staande SLA’s, waarover wij weken onderhandelen. Maar vraag aan je werknemers wat jij als baas nu echt verwacht van hen, dan blijft het vaak Oost-Indisch stil. Het duidelijk definiëren van outputgerichte doelstellingen voor die flexwerkers is een absolute noodzaak. Niet langer wanneer en hoe en waar is belangrijk, maar wel wat. En dit is niet alleen belangrijk voor onze eigen gemoedsrust, maar zeker ook voor de motivatie van onze flexwerker die op basis van die outputdoelstellingen zich zelf kan evalueren of hij of zij goed gewerkt heeft, zonder dat de baas die schouderklopjes geeft. Duidelijk gestelde output vermijdt onproductieve dagen, maar evenzeer werkdagen van 15 uur.

Bij sommige bedrijven die kiezen voor HNW, merken wij een structurele verhoging van de productiviteit van de werknemers. In alle eerlijkheid, dit heeft niets maar dan ook niets te maken met het feit dat thuis- of flexwerkers productiever zijn. Geloof mij, er zijn thuis vermoedelijk nog meer stoorzenders voor onze flexwerkers dan op kantoor. Maar het heeft vooral te maken met 2 cruciale elementen… 1. Het stellen van outputgerichte doelstellingen verhoogt significant de productiviteit.  En doordat dit ook doorgetrokken wordt naar diegene die nog op kantoor werken, verhoogt ook hun productiviteit.  2. Vergaderitis (het meest besmettelijke kantoorvirus) komt grotendeels weg te vallen en wordt vervangen door gericht overleg: functioneel, doelgericht en productief.

Productiviteitsverhoging is alleen aan de orde indien u als manager outputgericht aanstuurt. Doet u dit niet, en blijft u werken volgens de principes van management by stalking around, vergeet het dan maar en blijf die dure kantoren maar verder huren….

Dirk SPILLEBEEN – Programma Directeur