Wie neem je mee aan boord als je rekruteert op een lege arbeidsmarkt?

Recruiters wensen mensen aan werk te helpen, toch?

Als we voor onze beroepen standaard loopbaanvereisten houden, dan gaan we het probleem van een tekort op de arbeidsmarkt niet oplossen. Veel recruiters zijn moe van het sourcen, sourcen, sourcen in een lege vijver. Managers, verander jullie strategie zodat recruiters wel kandidaten kunnen vissen maar in een andere vijver!

We falen als maatschappij om werk te bieden aan duizenden werkzoekenden. Aan asielzoekers met veel goesting. Aan mensen met een arbeidshandicap of diegene die verslaafd waren aan drugs, gaming of drank. Aan diegenen die een diploma missen en niet te vergeten aan zij die gevangen zaten en weer een leven willen opbouwen.

Hou beroepen niet meer bij elkaar als één doos met grote puzzelstukken. Maak de puzzelstukjes kleiner en leg de dozen open want misschien kan zo iemand meehelpen bij het leggen van niet één maar meerdere puzzels.

Maar om dan te bepalen wie je mee aan boord neemt? Dat is natuurlijk de ‘één miljoen dollar vraag’. Ik zou niet aanraden om hierop te focussen. Ik zou dit anders formuleren.  Als een professioneel interview voeren een auto zou zijn waar ik aan het stuur zit, aan wie zou ik dan de 3 passagierszetels bieden om comfortabel een lange afstand te rijden?

Dan zou ik de eerste zetel bieden aan structuur en die krijgt meteen de beste plaats vooraan. Structuur straalt rust uit en houvast is belangrijk wanneer je een lange afstand gaat rijden. Het helpt je om veilig te kunnen blijven rijden zonder grote zorgen.

Dan zou ik neutraliteit uitnodigen om plaats te nemen. Maar als ik die uitnodig denk ik dat een tweeling komt. Neutraliteit kan niet leven zonder vooroordeel. Het is een duo zoals licht altijd samen komt met donker, zoals ‘gelukkig’  ook maar kan bestaan omdat er ‘ongelukkig’ bestaat. Maar op de achterbank is er plaats voor drie en de tweeling zit graag naast elkaar dus geen ruzie over wie in het midden zit.

De laatste plek geef ik aan curiositeit. Die is heel genereus. Bij het instappen nog niet, maar eens we onderweg zijn, zal curiositeit het ook goed kunnen vinden met het vooroordeel. Omdat curiositeit heel genereus is. Ik zou passie niet meenemen. Omdat die te explosief is. En dat is te vermoeiend. Wil je vandaag goede mensen vinden denk dan niet aan een kort tripje. We maken ons klaar voor een lange reis en dan willen we ons niet uitputten want dan halen we de eindbestemming niet.

Wim Thielemans

Auteur van Slim Interviewen en Jobrepair

Bedenker van Attitude in a Box en het Jobcraftingspel.